Kolor biały symbolizuje czystość, niewinność, radość i światło oraz nastrój świąteczny. Szat liturgicznych koloru białego używa się:

• w Oficjach i Mszach Okresu Wielkanocnego i Narodzenia Pańskiego,
• w święta i wspomnienia Chrystusa Pana z wyjątkiem tych, które dotyczą Jego Męki,
• w święta i wspomnienia Najświętszej Maryi Panny, Świętych Aniołów,
• Świętych, którzy nie byli męczennikami, w uroczystość Wszystkich Świętych (1 listopada),
• w święta św. Jana Chrzciciela (24 czerwca), św. Jana Ewangelisty (27 grudnia),
• Katedry św. Piotra (22 lutego) i Nawrócenia św. Pawła (25 stycznia).

Kolor czerwony jest znakiem walki i krwi, męczeństwa, jak również ognistych języków, w postaci których Duch Świętych zstąpił na apostołów w Wieczerniku. Szat liturgicznych koloru czerwonego używa się:

• w niedzielę Męki Pańskiej (Palmową),
• w Wielki Piątek, w Mszach ku czci Męki Pańskiej,
• w niedzielę Zesłania Ducha Świętego,
• w główne święta Apostołów i Ewangelistów,
• w dni Świętych Męczenników.

Kolor zielony symbolizuje nadzieję, młodość, sprawiedliwość oraz odrodzenie.
Szat liturgicznych koloru zielonego używa się w niedziele i dni powszednie Okresu Zwykłego.

Kolor fioletowy wskazuje na oczekiwanie na spotkanie z Jezusem i na ducha pokuty. Symbolizuje również żałobę oraz godność (np. strój biskupa czy prałata). Używany jest podczas Adwentu, w Wielkim Poście i w liturgii za zmarłych. Można używać go zamiast czarnego.

Kolor czarny oznacza żałobę i pokutę. Może być używany we wspomnienie wszystkich wiernych zmarłych (2 listopada) i podczas Mszy pogrzebowych dorosłych.

Kolor różowy podkreśla radość z bliskości Pana i przerwę w dyscyplinie pokutnej. Używany jedynie w trzecią niedziele Adwentu (niedziela Gaudete) i czwartą niedziele Wielkiego Postu (niedziela Laetare).

Kolor złoty jest używany wymiennie - zastępuje wszystkie inne kolory liturgiczne, poza fioletowym i czarnym. Ponadto stosowany jest w czasie najważniejszych, uroczystych celebracji. Kolor złoty symbolizuje bowiem bogactwo i honor.